Πτηνόμορφος ασκός, συγκολλημένος από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένος σε μεγάλο βαθμό. Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στον αποθέτη ΝΜΑ 13 της οικίας Τ. Έχει δακτυλιόσχημη βάση, βαθύ σώμα με οξεία, σαν «ουρά», απόληξη στο πίσω μέρος, κυλινδρικό λαιμό, πλατύ στόμιο και τοξωτή λαβή με ρηχή αυλάκωση στη ράχη. Το εσωτερικό του καλύπτεται με μαύρη βαφή, η οποία συνεχίζεται και εξωτερικά στο στόμιο.

Οι μικροί πτηνόμορφοι ασκοί, που το σχήμα τους παραπέμπει σε σώμα πάπιας, συνήθως κατατάσσονται στα δοχεία αποθήκευσης καλλυντικών, αρωματικών και φαρμακευτικών ελαίων, ενώ οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος θεωρούνται επιτραπέζια δοχεία για λάδι, ξύδι, κρασί και άλλα υγρά. Ωστόσο, η ανεύρεση μικρών ασκών σε απορρίψεις οικοσκευών με μαγειρικά και επιτραπέζια σκεύη -όπως ο αποθέτης ΝΜΑ 13- πιθανότατα υποδηλώνει και τη χρήση τους στο καθημερινό τραπέζι.